|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
Hoofdstuk 7 Tango als dans |
|||||||||||||||
|
2. BALLROOM TANGO
De
ballroomtango of internationale tango (in tegenstelling tot de Argentijnse
tango) ontstond rond
Na
het herontdekken in de jaren 1990 van de Argentijnse tango, de milonga, de
wals en de popularisering van andere Latijns-Amerikaanse dansen zoals de
salsa, merengue, bachata en cha cha cha, kwam de ballroomtango onder druk
te staan. De liefhebbers van Argentijnse tango ontwikkelden een grote
waardering voor de roots van de tango. De ballroomtango werd aanzien als
een afgeleide vorm, als “kunstmatig” en “fake”. Vele dansscholen konden
moeilijk omgaan met de de negativiteit die de ballroomtango omsloot en
boden ofwel ook Argentijnse tango aan in hun programma, of pasten de
ballroomtango aan met figuren uit de Argentijnse tango. Maar echt succesvol
was dit niet. De ballroomtango heeft nu eenmaal zijn eigen stijl met eigen
vastgelegde figuren. Sedert zijn ontstaan rond 1910 werd daar tot in de
jaren 1990 omzeggens niets aan gewijzigd.
De
ballroomtango mag dan oorspronkelijk bedoeld zijn als een puriteinse vorm
van tango, in wezen lijkt het toch wel zijn doel te hebben
voorbijgeschoten. De dans wordt immers gekenmerkt door passie, vuur en
aggressiviteit. In die optiek is lijkt hij dichter aan te leunen bij
sexuele lust en de sexuele daad dan de Argentijnse tango, die eerder wordt
omschreven als zacht en teder. Het gevoel dat het hier om iets gewelddadigs
gaat, komt ten dele door de plotse tempowissels en bewegingen in de dans.
Lange slepende stappen worden afgewisseld met korte, strakke passen, de
rustige lichaamshouding wordt als het ware opgeschrikt door plotse, krachtige
draaiingen met het hoofd. Bij de ballroomtango klinkt de muziek ook harder
en aggressiever dan bij de Argentijnse tango die veeleer zacht en
melancholisch klinkt.
Ook
de maat is ietwat anders. Daar waar bij de ballroomtango de maat 2/4
gevolgd wordt, is de maatsoort bij de Argentijnse tango 4/4. Het
levert een opmerkelijk verschil in dansen op. Bij de maat 2/4 wordt op elke
2de kwartnoot een accent gelegd, wat zich vertaalt in een strakke vorm van
dansen. Bij de maat 4/4 daarentegen wordt pas elke 4de kwartnoot
geaccentueerd. Dansers van Argentijnse tango hebben hierdoor meer vrijheid
in het leggen van hun eigen accenten.
|
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| vorige | |||||||||||||||