|
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
Hoofdstuk 1 Ontstaansgeschiedenis Argentinië en Uruguay |
|||||||||||||||
|
VAN DE ONTDEKKING VAN ZUID-AMERIKA
TOT AAN DE ONAFHANKELIJKHEID VAN ARGENTINIË EN URUGUAY
Het leven was hard voor vele
porteños. Velen zochten enige vorm van vermaak in het dansen. Elke
nationaliteit had zijn eigen dansen, die bijna allemaal vrolijk klonken. De
Polen dansten de mazurka, de Bohemen de polka, de Duitsers de wals en de Ländler,
de Italianen de tarantella.
In 1492 ontdekte Christoffel Colombus in opdracht
van de Spaanse kroon Amerika. Portugal, in die tijd een sterke
zeemogendheid, eiste snel een deel van de koek op. In 1494 kwamen beide
mogendheden in het verdrag van Tordesillas overeen om het continent in twee
delen op te splitsen: het oostelijk deel was voor Portugal (het huidige
Brazilië), de rest kwam Spanje toe.
Buurland Uruguay werd lange
tijd ongemoeid gelaten door de koloniale mogendheden, omdat er afgezienvan
prairies, niets te vinden was. Eeuwenlang, tot 1828 was Uruguay een
bufferzone tussen vijandige buren: de Portugezen in het noorden, in
Brazilië; de Spanjaarden in het westen en het zuiden, in Argentinië. Enkele
keren toch gebeurde het dat een van de twee een poging deed om er zijn
afwezigheid te doen gelden. De Portugezen waren eerst aan de zet. In 1680
stichtten ze Colonia Sacramento, op de noordelijke oevers van het estuarium
van de Rio de
MACHTSTRIJD TEKENT EERSTE DECENNIA ONAFHANKELIJKHEID
In de eerste jaren van de
jonge natie Argentinië ontstonden op politiek vlak conflicten tussen de
centralisten (liberalen) en de federalisten (nationalisten). Beiden wilden
hun eigen belangen behartigen, maar de federalisten wonnen de strijd. Zij
ambieerden een ontwikkeling van de economie van de verschillende
provincies, Buenos Aires inbegrepen, zonder internationale inmenging in de
politiek en de economie van het Rio de
Doordat de weinige grond die
nog te koop was door het onderaanbod peperduur was geworden, geraakten de
meeste migranten niet verder dan de plaats waar ze voet aan wal zetten, dus
tot in Buenos Aires, dat in 1870 de hoofdstad van het land was geworden. In
1887 bestond meer dan de helft van de inwoners in Buenos Aires uit
buitenlanders, waarvoor meer dan de helft uit Italianen. Velen kwamen uit
lagere sociale klassen in Europa en zochten hun heil in het beloofde land.
De goedkoopste manier voor huisvesting in de stad was de conventillo of
huurkazerne. Daar kwamen vele Europeanen in contact met zwarten en gauchos.
Deze culturele smeltkroes leidde tot de hedendaagse cultuur van de
Argentijnen en hun tango. Ook in Montevideo vond de tango al snel ingang. Tegen de jaren ’80 van de 19de eeuw was Buenos Aires veranderd van een groot dorp in de pampa’s tot een kosmopolitische stad met als bijnaam “Het Parijs van Zuid-Amerika”. Het is in die tijdsgeest en op dat moment dat de tangomuziek ontstaat en haar intrede doet in de wereld.
|
||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| vorige | |||||||||||||||
Lange tijd werd Buenos Aires
overvleugeld door andere nederzettingen in het noordwesten van het land
omwille van de bloeiende handel met het onderkoninkrijk Peru. Pas vanaf
1776 won Buenos Aires aan belang, toen de Spaanse bezetters er het
bestuurscentrum van het vicekoninkrijk “Rio de
De
gewelddadige “pacificatie” van de pampa werd een succes. Na een
aantal veldslagen waren er bijna geen indianen meer. De pampa kon dus
herverdeeld onder de migranten, maar een aantal Argentijnse rijken was hen
vlugger af. In een mum van tijd was alle grond verdeeld onder … een
50-tal rijke Argentijnse families. Ondertussen stroomden de eerste
migranten toe, in veel grotere getale dan verwacht.
