|
ECONOMISCHE CRISIS
Argentinië
krijgt het economisch hard te verduren in de jaren 1990. De inflatie slaat
zwaar toe, de werkloosheid stijgt. Jonge musici, dansers en componisten
spelen handig in op de nieuwe belangstelling voor tango en het enorme
potentieel van het tangotoerisme. In hun zoektocht naar een nieuwe hippe
vorm van tango, laten ze zich meer dan ooit inspireren door andere
muziekstijlen. De Argentijnse tango versmelt met pop, rock, jazz, latin en
elektronische muziek. Bepaalde van die muziekstijlen krijgen een naam:
tango-mestizo, La Chicana
, Melingo, Cubatango en Electrotango.
TANGOTOERISME
De
tango leeft in Buenos Aires en Montevideo. Het Argentijnse ministerie van
Cultuur berekende dat de tango in 2006 rechtstreeks ongeveer 135 miljoen dollar
opleverde, waarvan 75 % via buitenlandse tangoliefhebbers. In dit bedrag
zijn niet de kosten voor transport, overnachtingen en maaltijden in de
restaurants begrepen. Telt men die er nog bij, dan moet volgens econoom
Jorge Marchini dat bedrag nog zeker met 3 worden vermenigvuldigd. Het
onderzoek gaf aan dat zo’n 150.000 mensen in Buenos Aires regelmatig
tangocursussen volgen, en dat wekelijks zo’n 35.000 mensen trekken naar de
ca. 300 tangosalons in de 120 verschillende tangolokalen.
MUZIKAAL
 De neotango of elektrotango knoopt aan bij de
tango nuevo, maar laat zich nog meer beďnvloeden door hedendaagse
muziekstijlen, zoals trip hop deep house, downbeat, ambient, wereldmuziek.
Ook Afrikaanse ritmes, zoals de murga en de candombe, percussie instrumenten,
zijn welkom.
De
neotango ontstond in de 1990er jaren, onder invloed van de globalisering
vrijwel gelijktijdig in Europa en Argentinië. De groepen schoten als
paddestoelen uit de grond. Momenteel zijn er al meer dan 150. Enkele van de
meest bekende zijn: Bajofondo, Gotan Project, Narcotango, Otros Aires,
Tanghetto, Ultratango, Electrocutango, Tango Crash, Tango Fusion Club, San
Telmo Lounge.
Wat de neotango zo speciaal maakt, zijn de grote
contrasten in stijlen: de neotango is zowel archaďsch als modern, intiem
als exhibionistisch, intellectueel koel als erotisch en wellustig. Ook in
de instrumenten worden nogal vreemde combinaties gemaakt: acoustische met
elektronische instrumenten; dominante bassen in samenspel met violen;
soundsamples, scratches en drumcomputers in combinatie met een zangeres…
GROEPEN
Gotan Project
opgericht in 1999
in Parijs door Müller, Cohen-Solal en de Argentijn
Eduardo Makaroff
ˇ
mengt tango met elektronische muziek en dance
ˇ
cd’s Vuelvo al sur/El capitalismo foráneo (januari 2000)
(maxi-single) en Tríptico/Last Tango in Paris (juni 2000), La revancha del
tango (2001), Inspiración Espiración (2004), Lunático (2006) (met inbreng
van Calexico: in Amor porteńo; drums in rapliedje Mi confusion
ˇ
met Argentijn Eduardo Makaroff, pianist Gustavo Beytelman,
bandeonist Nini Flores
ˇ
miljoen cd’s van debuutalbum verkocht
ˇ
hun muziek wordt ook gebruikt in films: Ocean Twelve, Bourne
Identity, Sex and the city, Six feet under
 Bajofondo Tango Club
Argentijns-Uruguyaanse
groep, geleid door Gustavo Santaolalla (gitaar, percussie, zang)
ˇ
accoustische en elektronische tango
ˇ
antwoord op Gotan Project, maar met muzikanten die het publiek
kunnen bespelen, in tegenstelling tot Gotan Project dat statisch overkomt.
ˇ
cd’s: Bajofondo Tango Club, Supervieille
Narcotango
Argentijnse groep opgericht door Carlos
Libedinsky (gitarist, zanger, arrangeur en componist)
ˇ
bekend geworden door de cd Narcotango live uit 2003 en
Narcotango 2 uit 2006
ˇ
andere cd: Limanueva
(april 2010)
ˇ
muzikaal is de groep te vergelijken met Gotan Project: mix van
traditionele tango en elektronica, met vooral veel accoustische muziek (en
ook soms rock)
ˇ
een staande bas en drums vormen de basis en de melodie komt
van de bandoneon, viool en het keyboard
ˇ
verder ook met guitar, piano, contrabas
Ultratango
opgericht
in 2002 en gevormd door Gaston en Leo Satragno (beide synthesizer), Sami
Abadi (elektrische viool), Braulio D’Aguirre (percussie), Mariano Cigna en
Julio Pérez (bandoneon)
ˇ
gebruikt net zoals Bajofondo, Sudestada en Narcotango, veel
lounge, remixes en house die vermengd wordt met traditionele tangomuziek
ˇ
cd’s: Astornautas (2003) (verwijzend naar de muziek van Astor
Piazzolla) en Trashnoche (2007)
Sudestada
tango fusion groep opgericht in 2004
ˇ
cd: Sudestada Tango Lounge (2006)
Electrocutango
Noorse tangogroep opgericht door Sverre Indris
Joner uit Oslo (pianist, componist en producer)
ˇ
cd: Felino (2004) met een zeer speciaal nummer: Renaceré:
begint met inventief slagwerk, gevolgd door de zwoele stem van Julia Zenko
(melancholisch, dreigend, overrompelend)
Tango Fusion Club
met aan het hoofd Sonja Armisén (tango en
freestyle danseres en producer) uit München
ˇ
het bijzondere aan de projecten van Armisén is dat ze ook
dansjes bedenkt waarbij je in de tango freestyle elementen kan inlassen en
waarbij je zelfs tango individueel kan dansen, zonder partner, wat echt wel
revolutionair is
ˇ
cd’s:
TangoFusionClub vol. 1 (2004), TangoFusionClub vol. 2
San Telmo Lounge
opgericht door Martin Delgado
ˇ
met guitar,
bandoneon, keyboards en viool
ˇ
cd’s: McDougall
Tango (2003), Madrugada en Backcelonia (2004), Electrocardiotango (2007)
Tango Crash
Argentijnse groep opgericht door 2 Argentijnen
die in Europa wonen: Daniel Almada uit Bazel (piano) en Martin Ionnaccone
(cello) uit Berlijn
ˇ
ook met bandoneons, saxofoon, zang en percussie
ˇ
elektronisch en met veel invloed van jazz
ˇ
cd’s: Otra sonata (2005), Tango crash
(2003) en Bailá querida (2008)
Tanghetto
opgericht in 2001 door Max Masri en Diego S.
Velázquez
ˇ
met jazz, flamenco, candombe
ˇ
wereldmuziek
ˇ
cd’s: Emigrante (2003), Hybrid
tango (2004), Tangophobia vol. 1 (2005), Buenos Aires remixed (2006)
Debayres
Argentijnse groep geleid door Osi Tejerina
(piano), Sawa Kobayashi (Japanse zangeres)
ˇ
ook met bandoneons, drums en bas
ˇ
brengen een mengeling van pop, rock, elektronica en tango
ˇ
cd’s: Tango (2004) en Tango vivo
(2008)
DANS
De
neotangodansers grijpen terug naar de scherpe, geaccentueerde straattango
die op het einde van de 19de eeuw gedanst werd in de arrabal
(tango orillero). Qua danshouding wordt heel duidelijk gebroken met de
gesloten danshouding van de salontango. In tegenstelling tot de klassieke tango,
waar de omhelzing heilig is, krijgen de dansers een veel grotere vrijheid
qua houding en dansfiguren. In de neotango is het heel normaal dat de
danspartners de omhelshouding (abrazo) verlaten en elkaar loslaten (break
the embrace) en met de dansrichting spelen. Net zoals elke tangostijl mag
er geďmproviseerd worden, maar nieuw is dat er ook elementen uit andere
dansstijlen mogen worden gebruikt, zoals bijvoorbeeld figuren uit de
moderne dans. Het is zelfs niet meer verplicht om in je as te dansen.
Ook
de dresscode is anders. In de neotango is alles toegelaten. Je formeel
aankleden mag, maar hoeft niet. De neotango wekt de indruk er te zijn voor
iedereen, zonder onderscheid van leeftijd, inkomensklasse of ras. Het is
een terugkeer naar de wortels van de tango, een poging om nog meer
authentiek en origineel te zijn dan ooit.
VIDEO
 Eigenaardig tot slot is het gebruik van
videobeelden tijdens optredens van neotangogroepen. Ze gebruiken
artistieke, computergestuurde videobeelden die op grote projectieschermen
worden getoond en van de ruimte iets magisch maken. Als danser geraak je
erdoor overweldigd en voel je je erdoor mee met je tijd en aangevuurd om
zelf ook meer te gaan improviseren en op te gaan in de dans.
vervolg:
Evolutie in de tango dansstijlen: 1/9
|
