hoofdpagina
reisfilms
Brugge
salsa
tango
tuinen
gastenboek

Jean-Pierre Van Loocke

stelt voor

Geschiedenis van de Argentijnse tango

 
 
  
 
 

 

VOORWOORD

 
Hoofdstuk 5  Het donkere tijdperk
 

1492-1880:
ONTSTAANSGESCHIEDENIS ARGENTINIË EN URUGUAY

1880-1917:
VANAF DE GEBOORTE VAN DE TANGO TOT AAN DE GUARDIA VIEJA

1917-1935:
TANGO UP AND DOWN

1935-1955:
HET GOUDEN TIJDPERK VAN DE TANGO

1955-1990:
HET DONKERE TIJDPERK

1990 en verder:
NEO-TANGO

TANGO ALS DANS

SLOTBESCHOUWING

BIBLIOGRAFIE

 
 

Gastenboek: graag jouw mening over dit werkstuk!

 

 

6. HEROPSTANDING VAN DE TANGO


Les Trottoirs de Buenos Aires

De Uruguayen en Argentinië in ballingschap creërden in 1981 een eigen podium: de Trottoirs de Buenos Aires. Van hieruit veroverde de tango weer Europa.

 

Piazzolla

Piazzolla’s tango nuevo deed de belangstelling voor de oorspronkelijke tangomuziek weer oplaaien, eerst in Europa, daarna ook in Noord-Amerika en Japan. Zijn complexe muziek leende zich niet goed tot dansen, maar wel voor mensen die danschoreografieën bedenken voor shows. 

Tangoshows

Tango Argentino

In 1983 staken Claudio Segovia en Héctor Orezzoli voor het festival d’Automne in Parijs een tangoshow in elkaar. Ze deden daarvoor een beroep op enkele van de beste tangodansers van het moment, zoals Juan Carlos Copes en Maria Nieves en Virulazo en Elvira. De 6 paren brachten geen improvisatie, maar een show (tango fantasía) met vooraf ingestudeerde figuren. Veraf dus van de typische salontango van in het gouden tijdperk, maar het was tenminste toch weer eens tango en niet iets folkloristisch. De show Tango Argentino werd een onverhoopt succes, zodanig zelfs dat het gezelschap ermee 7 jaar lang de hele wereld mee afreisde samen met het Sexteto Mayor. 

 

Tango Pasión

Dezelfde musici werkten nog een vervolg erop uit: Tango Pasión. Tango Pasion kwam in 1992 tot stand. De show riep de tijden op van weleer met een esthetiek van oude fotoalbums. De dansers lieten zich begeleiden door het geprezen orkest Sexteto Mayor uit Argentinië.

Tango x 2

In 1988 richtten Miguel Angel Zotto en Milena Plebs het gezelschap “Tango x 2” op. Ook zij pakten uit met een show, maar ditmaal niet in showstijl zoals bij Tango Argentino, maar wel in milonguerostijl, in de stijl van de milonga’s uit de jaren 1940 en 1950.

Met een uitstekende muzikale begeleiding, onberispelijke kostuums en sublieme choreografieën, leidde het gezelschap het publiek door de geschiedenis van de tango. De show werd voor het eerst opgevoegd in Buenos Aires en was een weergaloos succes. Wereldtournees volgden in Noord-Amerika, Europa, Azië en Latijns-Amerika.

 

Forever Tango

In 1997 werd Forever Tango geboren, een show geregisseerddoor Luis Bravo, met 26 hoofdzakelijk jonge dansers van de nieuwe tangogeneratie. Forever Tango werd begeleid door een indrukwekkend orkest onder leiding van de vermaarde bandoneonist Lisandro Adrover, en bracht modernere elementen in de tango, zoals elementen uit het theater en het ballet. Na een jaar op Broadway, trok het gezelschap op wereldtournee.

 

Tangodansscholen

Hoewel alle opgesomde tangoshows zeer gesmaakt werden door het publiek, verdiende Tango Argentino toch wel de meeste pluimen. Want overal waar de show heenging, keken mensen met grote ogen naar de tango en ontstonden opwellingen om ook Argentijnse tango te leren. Tangodansscholen schoten als paddestoelen uit de grond. De mensen hadden weer zin in dansen. In het begin gaven de leraars bijna alleen maar les in showtango. De belangstelling voor salontango kwam maar later.

 

Tango in de bioscoop

Ook in de bioscoop maakte de tango een comeback. Enkele voorbeelden van films die rond tango draaiden, waren Naked Tango, The Tango Lesson, Tango! en Assassination Tango.

 

Tango op de radio

In de jaren ’80 werd FM Tango opgericht, een radiozender die uitsluitend, 24 uur op 24, tangomuziek programmeerde. De nieuwe generatie begreep weer wat hun ouders zo aangreep.

 

La Joven Guardia

Vanaf 1984 begint de tango ook in Buenos Aires en Montevideo weer uit zijn schaduwbestaan te treden. Jonge beginnende musici (van rond de 20 jaar oud) kiezen resoluut voor tango. Vele tangomusici van tussen 30 en 50 jaar oud waren er niet. Dat kom doordat zo weinig mensen zich in de jaren 1960 nog voor tango interesseerden en ook omdat er velen werden omgebracht door het militaire regime. De meesten spelen tangomuziek die klassiek georiënteerd is, dus in de trant van Piazzolla:

·         Marcelo Nisinman: bandoneonist, speelde in het Nuevo Quinteto Piazzolla onder leiding van Fernando Suarez Paz

·         Rodolfo Mederos: bandoneonist, in 1940 geboren in Buenos Aires en opgegroeid in Córdoba in Argentinië; speelde jarenlang in het orkest van Pugliese en werd beroemd, omdat hij de eerste bandoneonspeler was die samen met Argentijnse rockmusici optrad

·         Ignacio Varschausky: contrabassist; speelde in El Arranque (opgericht in 1996)

·         Patricia Barone en Javier Gonzalez: zangeres en componist.

 

Buitenlandse ensembles

·         Ook buiten Argentinië en Uruguay ontstonden talrijke orkesten die Argentijnse tango brengen, zoals:

·         de Nederlanders Carel Kraayenhof en Leo Vervelde

·         de Noor Per Arne Glorvigen (speelde samen met Gidon Kremer)

·         Tango Por Tres: met 4 Noren

·         het Sexteto Canyengue (uit Nederland): speelt in de stijl van Pugliese


 
       
       
       
vorige