Cuba: reisfilm “Cuba vanuit het hart”

reisverslag Cuba

 

 

Ziehier enkele beelden uit de film:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De eerste toerist die Cuba bezocht, was een Italiaan die in 1492 een wereldreis maakte op kosten van de Spanjaarden. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De inwoners van Baracoa beweren dat die vroege globetrotter,  Colombus, voor 't eerst voet aan wal zette in hun stad, in het uiterste oosten van Cuba. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ze baseren zich daarbij op het dagboek van Colombus die schreef dat hij aanmeerde bij een berg die eruitzag als een aambeeld ("yunque" in het Spaans).

 

 

 

 

 

 

 

 

In de kerk van Baracoa die schreeuwt om een restauratiebeurt wordt een kruis bewaard dat wel eens door Colombus zou kunnen zijn meegebracht.

 

 

 

 

 

 

Omdat devoten er niet nog meer splinters van zouden afprutsen, heeft men de uiteinden met metaal ingepakt.  

 

 

 

 

 

 

Boven de stad staat een hotel, dat je niet mag laten linksliggen, ook al logeer je er niet.  Waarom?

 

 

 

 

 

 

Daarom!

 

 

 

 

Iets consumeren aan de bar volstaat om in het zwembad van het hotel te mogen plonzen. 

 

 

 

Baracoa was eeuwenlang alleen over zee bereibaar.

 

 

 

In 1960 bouwde men een weg doorheen de bergen, waardoor je nu met de Viazul (bus) vanuit Santiago de Cuba in 5 uur tijd Baracoa kan bereiken.

 

 

Vanuit Baracoa de lus maken naar de noordkust kan ook, maar snel gaat dat niet.

 

 

De weg leidt naar de nikkelfabriek van  Moa, de verboden stad.  Foto's nemen mag hier niet, want anders zou wel eens kunnen uitlekken hoe zwaar het leefmilieu het er te verduren krijgt. 

 

 

Een pijnlijke vaststelling voor de inwoners van Baracoa, is dat Christoffel Colombus dan toch niet bij hen  voor het eerst voet aan wal zou hebben gezet.  

 

 

 

Een boei in de baai van Bariay geeft de plaats aan waar Christoffel het anker liet zakken.

500 jaar later, in 1992, herdacht men die gebeurtenis met een monument. 

 

 

De "encuentro de dos mundos" plaatst  Indianengoden naast witte zuilen met kapitelen, symbolen van de westerse wereld...

... naast witte zuilen met kapitelen, symbolen van de westerse wereld.

 

 

 

Voor de Spanjaarden neerstreken op Cuba, woonden er alleen maar Indianen, zoals in de Aldea Taina.  

 

 

Lang hielden ze het niet uit onder de Spaanse heerschappij.  Een Indiaans massagraf vlakbij de Aldea Taina voorspelt niet veel goeds.

 

 

Zeldzaam zijn de Indiaanse relicten die de tand des tijds overleefden. 

 

 

Ze kregen onderdak in het archeologisch museum in Banes, dat het meest betekenisvolle is van heel Caribisch gebied. 

 

 

De weg tussen Banes en Guardalavaca heeft  niets van zijn  oorspronkelijke schoonheid verloren en is ontegensprekelijk een van de attractiefste wegen van Cuba.  

 

 

Heel mooi en perfect  bereidbaar is ook de zuidelijke kustweg tussen Santiago de Cuba en Pilón. Wie niet van tegenliggers houdt, komt hier bijzonder goed aan zijn trekken.  Wij kwamen op het 150 km lange traject maar twee tegen.   

 

 

 

De Desembarcadura del Granma stelt niet veel voor, maar geen Cubaan die ze niet kent.

 

 

In een poging om Cuba te heroveren liepen de revolutionairen er met de Granma vast op een zandbank.   

 

 

Een betonnen pad geeft de weg aan waarlangs Fidel Castro, Che Guevara en de zijnen aan land probeerden te geraken. 

 

 

Gemakkelijk ging dat niet, want het leidde dwars door een schier ondoordringbaar mangrovebos en bovendien werden ze de hele tijd onder vuur genomen door het leger van Batista.

 

 

 

Slechts 12 van de 90 guerrilleros slaagden erin...

 

 

 

... het gebergte van de Sierra Maestra heelhuids te bereiken.

 

 

 

Waar de revolutie toch allemaal goed voor is !

 

 

 

De autosnelwegen tellen in Cuba vaak meer rijvakken dan auto's.  

 

 

Hotel Los Jazmines ligt op 3 km van Vinales.  Het hotel is vaak volgeboekt, maar geen nood.  Ook als niet-logé kan je er genieten van het uitzicht.  Zwemmen kan ook, maar dan wel tegen betaling.

En ook de hotelpool aan de noordelijke rand van de stad mag er zijn.

 

 

In de oertijd vormde de bovenkant van deze heuvels bij Vinales het aardoppervlak.  Erosie en de tand des tijds deden het zachte kalksteen wegslijten en uitgestrekte valleien ontstaan.  Alleen de sterke pijlers, de mogotes, bleven overeind. 

 

Castro liet het eiland Cayo Jutías met vasteland verbinden door een 3 km lange dam, in de hoop  buitenlandse investeerders te kunnen aantrekken.  Maar die zonden hun kat, waardoor het strand er vergeten bijligt.  Voor wie in de omgeving van Vinales vertoeft: een aanrader.

 

 

De Valle de la Prehistoria  (= vallei van de prehistorie) in de omgeving van Santiago, zeer leuk vooral om met kinderen te bezoeken.

 

 

Wie een wagen huurt en enkele weken tijd heeft, moet zeker eens naar Cayo Guillermo rijden.

 

 

 

Vergeet dan zeker niet genoeg tijd uit te trekken voor Playa Los Cocos op Cayo Coco, misschien wel het mooiste plekje op Cuba.   

 

 

 

Het naburige Cayo Guillermo probeert hard nog verleidelijker te zijn.

 

 

De dagelijkse markt in Camagüey is een echte aanrader.

Hongerig? …

 

 

 

om te komen kijken naar de film over ons landje?

Met zijn boeiende geschiedenis, waarover we jullie zo goed en zo objectief mogelijk trachten te informeren.

 

 

 

met zijn fabelachtige vierwierlers,

 

 

 

zijn schattige vierpoters

 

 

en ook heel veel acht- of zijn het  tienpotigen?

 

 

En dan hebben we het nog niet gehad over de architectuur,

 

 

 

 

 

de vele watervallen,

 

 

 

 

 

het suikerriet,

 

 

 

 

 

de sigaren

 

 

 

 

 

De nationale sport: honkbal,

 

 

 

salsa

 

 

 

son

En als ik nu eens op je slaapkamerdeur ga zitten…

 

 

 

Tot straks he!

 

 

 

We verwachten jullie!

 

 

 

 

 

 

Terug naar hoofdpagina