Tangopostale 2013: Wandeling Carlos Gardel

dinsdag 2 juli 2013 - Hôpital de la Grave, wijken Saint-Aubin en Arnaud Bernard, Toulouse

				Tangopostale is niet alleen tangosalons en tango acts, maar is ook een verkenning van de cultuur van de tango. Vandaar dat er in het programma ook aandacht is voor films, lezingen, ... Bovendien is er elk jaar een thema. Dit jaar is dat de migraties. Het is dan ook heel passend dat er kan uitgepakt worden met een rondleiding naar sporen van de grootste migrant aller tijden uit Toulouse: Carlos Gardel.

Pablo Rodriguez vertelt in zijn film "Gardel, Ecos del silencio” dat Gardel geboren werd in Uruguay (in Tacuarembo) en zoon is van een Uruguayaans kolonel en een prostituée. Maar onderzoek toonde aan Carlos Gardel wel degelijk in Toulouse geboren werd.

				Christiane Bricheteau, auteur van het lijvig boek "Carlos Gardel, fils de Toulouse", weet er alles van en neemt ons mee op een wandeling langsheen 8 sporen die verwijzen naar Carlos Gardel.





Het eerste spoor is niet ver te zoeken. Het ligt in de wijk Saint-Cyprien, in de schaduw van deze kapel: het moederhuis De La Grave, waar Charles Romuald Gardes op 11 december 1890 om 2.00 uur 's ochtends geboren werd.




		Het moederhuis ziet er vandaag de dag afgeleefd uit. Dat komt doordat de kraamafdeling in 2002 is overgebracht naar een ander ziekenhuis in Toulouse.









In de tijd dat Carlos geboren werd, zag het complex er veel mooier uit. Toen Berthegarde haar weeën kreeg, was het moederhuis nog maar sedert 1 jaar in gebruik en was er in het complex ook een school voor vroedvrouwen.







Christiane vertelt in geuren en kleuren het relaas van de geboorte van onze grote held. Zijn mama Berthegarde was een strijkster, zijn papa Paul Lasserre, een zakenman die mogelijks handelsreiziger was. Omdat zijn papa met een andere vrouw getrouwd was, was Charles dus een buitenechtelijk kind. Dit werd in het Toulouse van die tijd niet geaccepteerd. Berthegarde voelde zich dan ook verplicht Toulouse te verlaten en trok in 1892 naar Bordeaux met haar 2-jarige zoon van daar uit per stoomboot naar Buenos Aires te trekken.

Ernaast staat de kapel Saint Joseph. Naar ‘t schijnt zouden tangoliefhebbers tijdens de landing in Toulouse signalen opvangen die van deze kapel worden uitgestuurd en die waarschijnlijk afkomstig zijn van de ziel van Carlos Gardel die hier ter wereld kwam.


We trekken de brug over op zoek naar het 2de spoor van Carlos Gardel.

				Het bevindt zich de wijk Saint Aubin, in de Allée de Barcelone 16, waar de mama van Gardel woonde voor ze het huis werd uitgezet. Het huis is afgebroken om plaats te maken voor een appartementenblok, maar het uitzicht op het kanaal is er nog.



Aan de overkant van het kanaal staat het huis dat Carlos Gardel bezocht tijdens zijn eerste bezoek aan Toulouse in 1924 ter gelegenheid van een tournee door Europa. Zijn oom Jean-Marie Gardes en tante (de broer van zijn mama) en zijn grootouders woonden er: Hélène Camares (die blind was) en zijn 2de man, samen ook met de neven en nichten van Carlos Gardel.


Voor wie het wat te moeilijk om volgen vindt, ziehier een stamboom met daarop ook de naam van de vader van Carlos, die eigenlijk even goed Carlos Lasserrehad kunnen heen. Carlos was blijkbaar een "ongelukje". Toen zijn mama zwanger was geworden, werd ze door haar ouders het huis uitgezet en verloor ze haar werk als strijkster.

				Bij elke halte die we maken wordt er ook een liedje van Gardel afgspeeld. Hier is de keuze logisch: Volver (op tekst van Alfred Le Pera).

Carlos Gardel kwam nog 4 keer daarna op bezoek in Toulouse: in 1928, 1930, 1931 en 1934.

				We zetten onze tocht verder en passeren langs de stadsmuren.






De volgende halte (trace 3) is de Jardin Compans-Caffarelli, een groot park met een Japanse tuin, waar een monument staat ter nagedachtenis aan Carlos Gardel.


Het werd in 1942 onthuld door burgemeester Pierre Baudis. Het medaillon is van de hand van Madeleine Thégenas de Montcel.








				We luisteren naar "Mi noche triste", de eerste gezongen tango van Gardel (tekst Paolo Contursi). Het is een typevoorbeeld van een liedje zoals Gardel het wou. Hij wou dat zijn liedjes in het Spaans gezongen werden en dat de tekst gepeperd werd met woorden uit het lunfardo. Hij wou ook dat elk liedje een verhaal vertelde. Hier gaat het over de eenzaamheid.


Elk jaar op 24 juni herdenkt men zijn dood. Velen dansen dan enkele tango's.

	We komen aan bij het huis waar Carlos Gardel de eerste 2 jaar van zijn leven doorbracht, bij zijn mama in de rue du Canon d'Arcole 4. In 1977 onthulde burgemeester Dominique Baudis hier een gedenkplaat in aanwezigheid van o.a. Henri Brune.





			De eigenares heeft de bedoeling het pand helemaal te laten opknappen en te verhuren als gastenkamers.



We vervolgen onze tocht langs de basiliek Sint-Servin, waar halte wordt gehouden om te luisteren naar een van 5 liedjes die Carlos Gardel zong in het Frans: "Je te dirai" (foxtrot)(uit 1931).



De laatste etappe gaat tot aan de Place de la Capitole, waar even halte wordt gehouden aan de booggalerij van de Galerue de Moretti, waar Raymond Moretti talloze beroemdheden uit de geschiedenis van Toulouse op het plafond schilderde.




De wandeling duurde wat langer dan voorzien, met als gevolg dat de laatste 2 staties werden overgeslaan. Zo zagen we niet de werkplaats in rue de l’Industrie 13, waar Berthegarde Paul Lasserre in het geheim met mekaar afspraken en waar Carlos mogelijks gemaakt werd, evenmin als het kerkhof Terre-Cabade, waar de familie Gardes en Laserre een laatste rustplaats kregen.