zaterdag 16 januari 2016

Hôtel de Guines, Rue des Jongleurs 2, Arras (Frankrijk)

reportage en français

Tangobal met Los Amigos

	De poort van het Hotel de Guines staat al open, maar vooraleer begin te gaan, trek ik nog eerst op verkenning.



Bij het binnenrijden van Arras (Atrecht in het Nederlands) is het me opgevallen dat de stad een rijk bouwkundig patrimonium heeft.



	Zo is er de Grand'Place (Grote Markt), die meer dan 1 hectare groot is en al sinds de 11e eeuw de marktplaats is van de stad. Het plein was oorspronkelijk omgeven door houten huizen, maar die werden vanaf de 17e eeuw vervangen door stenen gebouwen. Bijzonder is dat ze op het gelijkvloers allemaal zuilengalerijen hebben, met daarboven mooie gevelfaçades. Op zich misschien niet super bijzonder, maar ...



... er is ook nog een tweede plein, op amper 200 m van het eerste, dit keer wel parkeervrij, met vooral gildehuizen, eveneens met zuilengalerijen. Het wordt de Place des Héros (Heldenplein) genoemd, naar de inwoners die er tijdens WO II gefusilleerd werden. In de volksmond heet het de Kleine Markt.


Het Heldenplein wordt omzoomd door een gebouw dat heel goed scoort onder de Fransen, zoals blijkt uit de spandoeken die het gemeentebestuur trots in tal van talen liet hangen aan de muren.



Het belfort is 75 meter hoog en dateert uit de 16e eeuw. Tijdens WO I werd de stad bijna 3 jaar lang, van oktober 1914 tot april 1917 door de Duitse artillerie beschoten. Het belfort moest er bijna volledig aan geloven. Op 21 oktober 1914 werd het zwaar getroffen door brandbommen en stort het in. Na WO I is nog slechts 5 % van alle huizen in de stad bewoonbaar. Eens de oorlog achter de rug, wordt ijverig geld bijeengezameld om het vooroorlogse, middeleeuwse straatbeeld herop te bouwen. Het kost veel geld en tijd, maar in 1934 geraakt de klus uiteindelijk toch volledig klaar. Om geld uit te sparen wordt het belfort herbouwd met gewapend beton.


	Na deze onverwachte sightseeingtour, terugkeer naar het hôtel de Guines, dat uit de 18e eeuw dateert.



	Viva Tango Arras viert zijn 7-jarig bestaan en dat motiveert ons om 125 km te rijden.



	Met of zonder flash fotograferen, that's the question!



	Er is niet veel veel licht. Dj JCB is erop voorzien.



Dan toch maar de flits gebruiken, want anders krijgt niemand het fraaie krulsnijwerk op benen en muren te zien.



	Het herenhuis is groot genoeg om naast aan 2 dansruimtes ook plaats te bieden aan een schoenenstand en een bar met annex zitruimte, waar een project voor het goede doel wordt gespijsd.



De opbrengst van de bar en de taarten gaat naar lokale onderwijs- en opleidingsprojecten in Sabou en Ouagadougou in Burkina Faso.







	Het was jullie misschien al opgevallen: op de schouwen en vensterbanken staan foto's. Het zijn er van David Penez, die hier exposeert met een collectie van foto's die allemaal over tango gaan.





Een aantal mensen hebben al een goed plaatsje uitgezocht.

	De babysit voor de bandoneoniste is geregeld, door niemand minder dan Sebastian Rossi, de zanger van TAXXI Tango.



Clément, de voorzitter van Tango Vivo Arras, kan met een gerust hart de mama van de baby aan aankondigen, die samen met gitarist Martin het publiek vanavond zal entertainen.

-

	Het duo Los Amigos brengt muziek die zeer dansbaar is. Lang duurt het dan ook niet voor het zicht van de toeschouwers doorprikt wordt door dansers.



















Marisa Mercade en Martin Piragino zijn allebei Argentijns en begonnen zo'n 3 jaar geleden samen te spelen.










	Ook in de zaal ernaast wordt niet stilgezeten, maar meegedanst op de muziek die via extra geluidsboxen ook daar heel goed te horen is.





























	Marysa en Martin spelen zowat anderhalf uur, zonder een pauze te nemen.
















Marysa is niet van de minste. Ze begon al op heel jonge leeftijd met muziek, eerst met piano, later ook met bandoneon. Haar talent bleef niet onopgemerkt. Alejandro Zarate, Nestor Marconi en Juan Mosalini lieten haar meespelen in hun orkest. Een tijdlang speelde ze ook in het orkest van Juan Carlos Caceres. Naast in Los Amigos, speelt ze ook in Tanguisimo, dat grote showoptredens geeft samen met de dansers Gisela Passi en Rodrigo Rufino.





























	Terecht applaus voor het Argentijnse duo leidt tot het spelen van 2 bisnummers.



	Een exemplaar van hun cd die ik voor 10 euro kocht, ligt ondertussen gesigneerd in mijn auto voor wie nog eens meecarpoolt met me.















Om 23.00 uur volgt een show door Andréa en Valeria Ardito.










	Daarna volgen geen onderbrekingen meer en kan er verder gedanst worden tot de zaal leegloopt en het 1.30 uur is.