Nieuwe pagina 1

	zaterdag 30 mei 2015	Zebrapoint, Zebrastraat Gent

	Milonga de Gante

	De milonga de Gante op verplaatsing in Gent. Na jarenlang temidden van de dames van lichte zeden in de Schepenbankstraat te hebben vertoefd, slaat de milonga haar vleugels uit. Voor de 3de keer nu al trekt de milonga een kilometer verder, naar Zebrapoint, in de wijk tussen de Kinepolis en de kleine ring. In 1851 werd hier een dierentuin ingericht met mooie paviljoentjes, geïnspireerd op Oosterse paleizen en middeleeuwse kastelen. Lang hield de dierentuin het niet uit, want daar was opeens de industriële revolutie, die de vraag naar huisvesting voor de vele arbeiders deed toenemen.
En zo gebeurde het dat een voor die tijd revolutionair huisvestingsproject het licht zag: een complex van 60 appartementen rond een ovaalvormige binnenplaats, in de volksmond "De Cirk" genoemd. Van 2002 tot 2006 werd het complex omgetoverd tot een ontmoetingsplaats voor huisvesting (huurwoningen en gastenverblijven), economie (vergaderzalen en congresruimte) en kunst (expositieruimtes en op het dak een sluier van gatenkaas van de hand van kunstenaar Nick Ervinck).

Zebrapoint is de naam ervan. Het complex ligt in de Zebrastraat, in dezelfde buurt als de Olifantstraat, de Leeuwenstraat en de Tijgerstraat - allen genoemd naar de zoo die daar gelegen was.	Bij het project hoort ook een tentoonstellingsruimte met bijhorende loungebar en -salon, waar de milonga de Gante vanavond voor anker gaat:







	Kunst troef in deze ruimte. Kunstenaars van eigen bodem krijgen in de loungeruimte de gelegenheid zich voor te stellen, meestal gedurende een maand. nog tot 31 mei 2015 is Hendrik Braet aan zet. De fotograaf toont zijn toch op zoek naar het Vlaams Eclecticisme..

Aangezien zoiets als Vlaamse identiteit toch niet bestaat, toont Hendrik Braet ons de Vlaming in dat waar hij sterk in is, in het afbakenen van zijn territorium, zonder rekening te moeten houden met wat dan ook. In zijn uiterste streven naar orde en symmetrie ontstaat uiteindelijk wanorde. En vanuit die wanorde gaat hij terug naar de symmetrie.



	Naast de wisselende collecties kan het centrum zich verheugen op een aantal vaste werken. Een ervan is te zien boven de bar. Het stelt "Brazil" (uit 2004) voor, een werk van 130 x 650 cm in hout, metaal, polyurethaan, textiel, vilt, aluminium, polyethyleenfilm, tape van niemand minder dan Panamarenko. De sculptuur stelt een inklapbare vleugelconstructie voor, een van de dada's van de kunstenaar die zich voor dit werk liet inspireren op een scène uit de film "Brazil" van Terry Gilliam uit 1985. Het hoofdpersonage droomt ervan om op eigen kracht weg te kunnen vliegen uit de absurde maatschappij waarin we leven. Volgens Panamarenko zou de man moeten kunnen opstijgen als hij 40 km/uur loopt.



Leuk is heel zeker ook de Thorazine Sunrise (uit 2007): 5 schilderijen in olieverf op acryl van elk 100 cm doorsnede. De maker ervan Thomas Huyghe wou ermee luchtbellen creëren van uitbundig lachende gezichten. Ze lijken vrolijk en blijmoedig, maar hoe langer je ernaar kijkt, hoe groter de twijfel wordt. Zijn ze wel zo vrolijk? Zijn ze niet eerder grimmig? Doordat de kunstenaar de digitaal bewerkte gezichten op een bolle drager heeft geschilderd, worden hun gelaatstrekken gemanipuleerd naar een onnatuurlijke lach en een extatische blik in het oneindige. De titel van het kunstwerk is veelzeggend: Thorazine is een antidepressivum, een geneesmiddel dat mensen in een tijdelijke kunstmatige roes van normaliteit brengt.



	Vandaag is er ook kunst te beleven op de dansvloer.

Jacques Rombauts, alias dj Jack, die de huisdeejay is van 't Kwartier in Antwerpen, trakteert ons op vooral rustige tangoliedjes, aangepast aan de drukke dansvloer.



















Gezelligheid troef in De Zebra! Al vond ik een volop brandende open haard in een ruimte waar tango gedanst wordt, er toch wel wat over!



















Supergroot is de dansruimte niet. Dus wat als deze fotoreportage nu eens aanslaat en er de volgende keren nog meer tangoliefhebbers naar Zebrapoint trekken?

	Voor dat geval is er geruststellend nieuws. In de inkom kan er namelijk ook gedanst worden op dezelfde goed glijdende geëmailleerde stenen dansvloer.

Keep the smiles dus maar coming!